„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie. Co to będzie? Co to będzie?”
Znacie ten cytat?
Brawo!! To z „Dziadów cz. II” Adama Mickiewicza.
O tym, jaką potężną moc te słowa niosą, przekonała się w poniedziałek, późnym wieczorem klasa VIIb, która zamieniła klasę języka polskiego w zanurzoną w półmrok kaplicę cmentarną i rozpoczęła obrzęd dziadów…
Świece, znicze, lampiony, szeleszczące liście, świecący krzyż oraz chór (wszyscy zebrani), który melodyjnie powtarzał: „Co to będzie? Co to będzie?”. Wszystko to stworzyło niesamowity nastrój…
I jeszcze uczta , dla dziadów (przodków) i dla nas – wszystko, co nakazał Guślarz – „jest dostatkiem mleka, chleba, są owoce i przysmaczek słodki…”.
Było wspaniale! Tajemniczo, klimatycznie, refleksyjnie.
Te trzy godziny klasa VIIb zapamięta na długo…
